Ο Θούριος του Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίος) αποτελεί ένα από τα σμαντικότερα προεπαναστατικά κείμενα που έθεσαν τη βάση για τον ξεσηκωμό των σκλαβωμένων Ελλήνων για την απόκτηση της χαμένης ελευθερίας τους!
Ως πότε, παλληκάρια, να ζούμεν στα στενά, μονάχοι, σαν λιοντάρια, στες ράχες, στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά, να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά; Να χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς;
Καλλιό 'ναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!
Τι σ' ωφελεί αν ζήσης και είσαι στη σκλαβιά; Στοχάσου πως σε ψένουν καθ' ώραν στη φωτιά. Βεζίρης, Δραγουμάνος, Αφέντης κι αν σταθής, ο Τύραννος αδίκως σε κάμει να χαθής· δουλεύεις όλ' ημέρα σε ό,τι κι αν σοι πη, κι αυτός πασχίζει πάλιν το αίμα σου να πιη. O Σούτζος κι ο Μουρούζης, Πετράκης, Σκαναβής, Γκίκας και Μαυρογένης, καθρέπτης είν' να ιδής. Ανδρείοι καπετάνοι, παπάδες, λαϊκοί, σκοτώθηκαν, κι αγάδες, με άδικον σπαθί· κι αμέτρητ' άλλοι τόσοι, και Τούρκοι και Ρωμιοί, ζωήν και πλούτον χάνουν, χωρίς καμιά 'φορμή.
Ελάτε μ' έναν ζήλον σε τούτον τον καιρόν, να κάμωμεν τον όρκον επάνω στον Σταυρόν· συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν, να βάλωμεν, εις όλα να δίδουν ορισμόν· οι Νόμοι να 'ν' ο πρώτος και μόνος οδηγός, και της Πατρίδος ένας να γένη αρχηγός· γιατί κι η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά· να ζούμε σαν θηρία είν' πλιο σκληρή φωτιά. Και τότε, με τα χέρια ψηλά στον ουρανόν, ας πούμ' απ' την καρδιά μας ετούτα στον Θεόν.
Εδώ σηκώνονται οι Πατριώται ορθοί και, υψώνοντες τας χείρας προς τον ουρανόν, κάμνουν τον Όρκον:
«Ω Βασιλεύ του Κόσμου, ορκίζομαι σε Σε, στην γνώμην των Τυράννων να μην ελθώ ποτέ! Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ. Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός, για να τους αφανίσω, θε να 'ναι σταθερός. Πιστός εις την Πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν, αχώριστος για να 'μαι υπό τον στρατηγόν. Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο Oυρανός και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός!»
Ρήγας Βελεστινλής (Φεραίος)
Σημειώσεις
Μερικά λόγια για τον Ρήγα Βελενστινλή (Φεραίος)
Ο Ρήγας αποτελεί ιδιαίτερη και εξέχουσα προσωπικότητα του νεοελληνικού Διαφωτισμού. Υπήρξε διανοούμενος και λόγιος. Συνδέθηκε και εμπνεύστηκε από τα προοδευτικά πνευματικά ρεύματα της εποχής του και σαφώς της Γαλλίας. Πέρα όμως από λόγιο και διαφωτιστή αποτέλεσε έναν σημαντικό και πρωτοπόρο επαναστάτη. Εκτός από διανοούμενος, ο Ρήγας υπήρξε ένας διανοητής, ο οποίος οραματίστηκε μια νέα κοινωνική και πολιτική κατάσταση για την πολύπαθη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής. Ο οραματισμός του δεν έμεινε σε θεωρητικό επίπεδο. Προχώρησε στην κατάρτιση ενός σοβαρού και πολύ προχωρημένου για την εποχή του επαναστατικού-πολιτικού προγράμματος και τη συγκρότηση ενός επαναστατικού πυρήνα, πολύ πριν την Φιλική Εταιρεία.
Πηγή:blog ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
Το κείμενο το δανειστήκαμε από τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Γ΄ Γυμνασίου) - στον ακόλουθο σύνδεσμο